Καθώς η ζωή των ανθρώπων επιμηκύνεται και οι κοινωνικές – επαγγελματικές δραστηριότητες καθιστούν αδύνατη την εμφάνιση ενός στόματος χωρίς δόντια ή με τα συνήθη προβλήματα της τεχνητής οδοντοστοιχίας, τα οδοντικά εμφυτεύματα υπερέχουν κάθε άλλης επιλογής.
Τοποθέτηση – υλικά οδοντικών εμφυτευμάτων
Τα οδοντικά εμφυτεύματα αποτελούν τη βέλτιστη λύση για την αντιμετώπιση της απώλειας ενός ή πολλών δοντιών από την οδοντοστοιχία.
Υλικά
Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι κατασκευασμένα από τιτάνιο, ένα εξαιρετικά ανθεκτικό και βιολογικά αποδεκτό υλικό. Αυτό που τα καθιστά μοναδικά είναι ότι «βιδώνουν» πάνω στο οστό της γνάθου υποκαθιστώντας τις ρίζες των δοντιών και προσφέροντας μόνιμη λύση.
Με τα εμφυτεύματα δεν τροχίζονται τα παρακείμενα δόντια, εμποδίζεται η περαιτέρω απώλεια οστού στην χωρίς δόντια περιοχή (νωδή). Επίσης, συνεισφέρουν στη σταθερότητα των οδοντοστοιχιών, ή στην αποφυγή τοποθέτησης οδοντοστοιχιών αν δεν υπάρχουν αντενδείξεις τοποθέτησης ικανού αριθμού εμφυτευμάτων. Πλεονεκτούν αισθητικά των κλασικών προσθετικών και παρέχουν ασφάλεια.
Πώς τοποθετούνται τα οδοντικά εμφυτεύματα
Η τοποθέτηση των κλασικών εμφυτευμάτων γίνεται από τον γναθοπροσωποχειρουργό στο ιατρείο του με τοπική αναισθησία. Εάν ο αριθμός των εμφυτευμάτων είναι πάνω από έξι, ή πρόκειται για ολική αντικατάσταση, τότε απαιτείται γενική αναισθησία. Η διαδικασία και η μετεγχειρητική πορεία δεν είναι επώδυνες και οποιαδήποτε ενόχληση αντιμετωπίζεται με κοινά παυσίπονα.
Τι περιλαμβάνει η κλασική διαδικασία της εμφύτευσης:
Αρχικά τοποθετούνται οι ρίζες – βίδες πάνω στο οστό. Χρειάζεται μια περίοδος κατά μέσο όρο 4 μηνών για να ολοκληρωθεί η διαδικασία της επούλωσης – οστεοενσωμάτωσης. Μετά από 15 ημέρες γίνεται η λήψη των αποτυπωμάτων (μέτρηση) για το μέγεθος και το σχήμα των δοντιών. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει το στάδιο της προσθετικής αποκατάστασης που είναι η τοποθέτηση της στεφάνης που μιμείται τη μύλη του δοντιού.
Ωστόσο, προκειμένου ο ασθενής να μην αντιμετωπίζει προβλήματα στο λόγο, στη μάσηση αλλά και αισθητικά κατά τη διάρκεια της αναμονής, εάν η ποιότητα του οστού το επιτρέπει, πριν αποχωρήσει από το ιατρείο, ο ιατρός τοποθετεί προσωρινό δόντι ή οδοντοστοιχία.